Η γιορτή της μανούλας

Όλες εμείς οι μανούλες έχουμε την τιμητική μας την Κυριακή. Οι μανούλες, που τόσο πολύ κουραζόμαστε, και κοπιάζουμε γι’ αυτούς που αγαπούμε! Για την οικογένειά μας, για τα παιδιά μας! Το πολυτιμότερο αγαθό!

Γι’ αυτές τις μανούλες δουλέψαμε με θέρμη τις τελευταίες μέρες. Κι αυτό προκειμένου να φτιάξουμε το καλύτερο δώρο γι’ αυτές.

Και να πώς ξεκίνησε η κατασκευή του δώρου μας.

Πρώτα βάψαμε τους καμβάδες με παλ αποχρώσεις. Το κάθε παιδί διάλεξε το χρώμα που ήθελε.

 Στη συνέχεια κάναμε τούβλινες σφραγίδες με σφουγγάρι πάνω στον καμβά. Πρώτα όμως δοκιμάσαμε να φτιάξουμε το τούβλινο σπιτάκι για εξάσκηση. Καλά τα πήγαμε!

Επόμενο βήμα να βάψουμε την μπλούζα της ασπρόμαυρης φωτογραφίας μας.

 Να σας πω όμως λίγα λόγια για τις φωτογραφίες αυτές.  Αφού τραβήξαμε όλα τα παιδιά κοντινές φωτογραφίες σε κάποιο φωτεινό σημείο της τάξης μας, στη συνέχεια με την βοήθεια του word, έγινε επεξεργασία (περικοπή, αποχρωματισμός, μεγέθυνση) προκειμένου να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα που βλέπετε και στις φωτογραφίες. Αποθηκεύτηκε το αρχείο σε ένα στικάκι και έγινε εμφάνισή τους σε γειτονικό βιβλιοπωλείο με 10 λεπτά τη μία. Πάντα ασπρόμαυρες. Κόπηκαν γύρω γύρω. Και τέλος κολλήθηκαν πάνω στον καμβά που είχε τις τούβλινες σφραγίδες. Έτσι έμοιαζε σαν το παιδί να καθόταν μπροστά από ένα τοίχο.

Στο πάνω μέρος γράφτηκε με τέμπερα το μήνυμα που θέλανε να φωνάξουν στη μαμά τους: Μανούλα σ’ αγαπώ!!! Όταν στέγνωσε έγινε επίστρωση με ένα στρώμα ατλακόλ για να το σταθεροποιήσουμε καλύτερα. Ξεκινάμε από το πρόσωπό, στη συνέχεια στα μαλλιά, στον τοίχο και αφήνουμε τελευταία την μπλούζα γιατί όταν περνάς μια βαμμένη με μαρκαδόρο επιφάνεια, πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο μαρκαδόρος ξεβάφει. Όμως αυτό το ξέβαμμα το εκμεταλλευόμαστε με έναν άλλο τρόπο! Περνάμε με αυτό κάποιο σημείο του προσώπου του παιδιού που θέλουμε να χρωματίσουμε ελαφρά. Όπως για παράδειγμα τα μάγουλα των κοριτσιών, τα μαλλιά, τα μάτια.

Μαλλιά...

Μάγουλα!
(για κάποιο λόγω, τις συγκεκριμένες φωτογραφίες
ο μπλογκερ τις θέλει ανάποδα!!!!!!!!!!)

Έτσι για παράδειγμα,  η κίτρινη μπλούζα χρησιμεύει και για το βάψιμο των μαλλιών των παιδιών που έχουν ξανθά μαλλιά. Τέλος ρίχνουμε λίγη χρυσόσκονη στο μήνυμα του πίνακα. Όταν πια έχει στεγνώσει, μπορούμε να κολλήσουμε μερικά αστραφτερά αυτοκόλλητα και κουμπάκια.

Ταυτόχρονα με την προετοιμασία του πίνακα, κάναμε και ένα φύλλο εργασίας προγραφής. Δόθηκε κι αυτό σήμερα, συνοδεύοντας τον πίνακα. Έγραψαν, μαμά σ’ αγαπώ. Κι επειδή δεν γνωρίζουν ακόμα γραφή(είναι πολύ μικρούλια ακόμα), «γράψανε» πάνω στις τελίτσες που στο σύνολο έγραφαν το μήνυμα στην μανούλα τους. Έβαψαν το πλαίσιο κι έτοιμο! Τυλίχτηκε σε ρολό και δέθηκε με ένα χρυσό σπάγκο και μια καρδιά.

Τραγουδήσαμε με τη βοήθεια του μικροφώνου ένα  τραγούδι για την μανούλα. (έχω αναφερθεί για τα τραγούδια της εορτής αυτής σε προηγούμενη αναρτηση).

Από μικρά παιδιά κρύβουμε
έναν Ρουβά μέσα μας!

Κλείνοντας θα μιλήσω ως μητέρα τριών αξιολάτρευτων παιδιών. Γιατί έτσι είναι τα παιδιά για κάθε μητέρα. Τρία παιδιά που με μικρά ή μεγάλα κατορθώματα με κάνουν να νιώθω περήφανη και γεμάτη ικανοποίηση γι’ αυτά που έχουν καταφέρει. Για την προσωπικότητά τους για τον ψυχικό τους κόσμο!

 Εγώ ως μητέρα, οφείλω μέσα από την καρδιά μου να δίνω στο καθένα χωριστά ευχές για την πορεία τους, από αυτές που θα τα συνοδεύουν σε όλη την διάρκεια της ζωής τους και σε κάθε τους απόφαση.

Να εύχεσαι και να κυνηγάς τα όνειρά σου

Να έχεις βλέμμα καθαρό και ζωντανό

Να παίζεις με την ζωή και να της χαμογελάς

Να προσφέρεις

Να πιστεύεις στο καλό

Να ενθουσιάζεσαι, να ανυπομονείς

Να δουλεύεις με τα χέρια, το σώμα και το νου

Να αισθάνεσαι και να το δείχνεις

Να αγαπιέσαι και να αγαπάς

Να μην φοβάσαι να βραχείς, να στεγνώνεις και να συνεχίζεις

Να συνεργάζεσαι

Να έχεις φίλους να πηγαίνεις μαζί αλλά και μόνος

Και να γελάς πάντα με την καρδιά σου, να κάνεις τον κόσμο ευτυχισμένο.

Μερικά από τα δώρα που πήρα εχτές από τα παιδάκια μου!