Αεροστατο-Ολυμπιάδα του νερού!!!

Μια από τις τελευταίες δράσεις μας στο Αερόστατο! Με τι άλλο; Το νερό! Το οποίο είχαμε δουλέψει πρόσφατα, όχι όμως με αυτόν τον τρόπο.
 Έτσι για να συνειδητοποιούμε ότι φθάνουμε στο τέλος αυτής της σχολικής χρονιάς!

Σε δύο μέρες ξεκινάνε οι Ολυμπιακοί αγώνες και δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την αναφορά μας και την ενασχόλησή μας με αυτό το θέμα.

Από το πρωί κατέφθαναν οι γονείς κρατώντας από τη μια το παιδί τους και από την άλλη μια λεκάνη! Βλέπετε τους είχα ζητήσει την προηγούμενη να φέρουν από μία ο καθένας.

Μετά από την αναφορά μας στους Ολυμπιακούς αγώνες, στο σύμβολό τους και μετά από τη συζήτηση γύρω από τα αγωνίσματα που γνώριζαν τα ίδια τα παιδιά(μπορώ να πω ότι ήξεραν πάρα πολλά) έφτασε η ώρα να βγούμε έξω για δράση! Το κάθε παιδί είχε στο στήθος του το όνομα της χώρας που είχε επιλέξει.

Τα παιδιά κάνουν ζέσταμα

Τα αγωνίσματα ήταν τρία.

Στο πρώτο έπρεπε μέσα σε ένα λεπτό να πιάσουν τα μπαλάκια με το στόμα τους, μέσα από ένα μπολ γεμάτο με νερό

Στην αρχή βάλαμε αυτά τα μικρούλια ροδάκινα που
μας έφερε η μαμά της Ελευθερίας. Βούλιαζαν όμως
 και γι' αυτό βάλαμε τα μπαλάκια από άλλο αγώνισμα.

Στο δεύτερο οι αθλητές μας έπρεπε να ψαρέψουν με ένα «καλαμομαγνήτη» τους μαγνητικούς αριθμούς που βρίσκονταν στον πάτο μια λεκάνης γεμάτης με νερό. Για να πάρει βαθμό, έπρεπε (μέσα σε ένα λεπτό) να πει τον αριθμό που έπιανε κάθε φορά.

Στο τρίτο έπρεπε να πιάσουν με απόχες τα κίτρινα μπαλάκια ή τα ροζ τα κορίτσια που βρίσκονταν μεταξύ άλλων μέσα σε μια λεκάνη.

Τα αποτελέσματα σημειώνονταν σε χαρτί και με βάση αυτά θα έβγαινε ποίος θα έπαιρνε μετάλλιο.

Μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα οι αθλητές έπαιξαν ένα παιχνίδι συνεργασίας για διασκέδαση και προβληματισμό, χωρίς να ανταγωνίζονται. Έριξαν τέσσερα μπουκάλια νερό μέσα σε ένα μπολ. Ένα ένα το κατέγραψαν σε χαρτί.

Με σφουγγάρια μετέφεραν το νερό σε ένα άλλο μπολ, το οποίο βρισκόταν αρκετά μακριά.

 Στο τέλος γέμισαν τα μπουκάλια με χωνί καταγράφοντάς τα ένα ένα στον πίνακα.

 Διαπίστωσαν ότι με το νερό γέμισαν μόνο τα τρία από τα τέσσερα. Το τέταρτο έμεινε άδειο. Που χάθηκε το νερό;
 Είναι αλήθεια είπαν διάφορα όμως τη λύση δεν την βρήκε κανένα. Είχαν το νου τους στα παιχνίδια που δεν είχαν παίξει. Μου μίλαγαν και κοίταγαν από πίσω μου τις λεκάνες με το νερό. Τους είπα ότι δεν βρήκαν τη σωστή λύση του προβλήματος και θα το συζητούσαμε καλύτερα κάποια άλλη στιγμή. Όρμησαν στις λεκάνες που ήδη είχαν παίξει και σε κάποιες άλλες στις οποίες υπήρχαν δοχεία σουρωτήρια και χωνιά με κουτάλες.

Όπως καταλαβαίνετε στο τέλος τα ρούχα τους δεν θα τα λέγατε στεγνά. Άλλαξαν και τα κρέμασαν στα κάγκελα για να στεγνώσουν. "Για να πάνε οι σταγονούλιδες στον Ήλιο" όπως είπε η Κατερινιώ.

 Έγινε η απονομή με το μουσικό άκουσμα του αυτοσχέδιου "μπουκαλοφώνου"(όπως λέμε ξυλόφωνοοοοο;;;;;;;).

Για την τελετή λήξεις των αγώνων(!!!!!!!!!!) ρίξαμε χρωματιστά παγοκαραβάκια στο νερό! (τα είχαμε φτιάξει το πρωί με τέμπερες και νερό)

 Τα παρατηρήσαμε να λιώνουν, να ανακατεύονται τα χρώματα. Στο τέλος έμειναν μόνο τα ονόματά τους πάνω στα πανιά (εννοείται ότι συζητήσαμε για τις ιδιότητες του νερού και τα σχετικά).

Έτσι αποχαιρετήσαμε την Αεροστατο-ολυμπιάδα! Για να μας μείνει κάτι από αυτή τη μέρα χειροπιαστό τους ζήτησα να ζωγραφίσουν αυτό(αγώνισμα-παιχνίδι) που τους άρεσε περισσότερο. Αρκετοί ήταν αυτοί που μαζί ζωγράφισαν και τους ολυμπιακούς κύκλους.

Ήταν μια ωραία γεμάτη μέρα που θα τη θυμούνται μικροί μεγάλοι!



Και μετά ήρθε η «καταιγίδα»…………………..