Το "γλυκόμηλο"!!!

Μετά από εορτές, παγκόσμιες ημέρες, καταλήψεις και άλλες περιπέτειες, είπα να συνεχίσω με κάτι πιο συνηθισμένο για την περίοδο αυτή, κάτι με το οποίο θα έπρεπε να είχαμε ασχοληθεί αρκετές μέρες νωρίτερα. Όπως και να έχει, κάλιο αργά παρά ποτέ λέει ο λαός μας και μάλλον έχει δίκιο.

Το θέμα της σημερινής δημοσίευσης είναι τα Μήλα. Μίλα μου για μήλα είπε η γνωστή "γατούλα" κι εγώ αυτό θα κάνω.




Ας ξεκινήσουμε.

Οι δραστηριότητες που πραγματοποιήθηκαν είχαν σαν στόχο την επαφή των παιδιών με τα φρούτα και συγκεκριμένα με το μήλο, την ανάπτυξη των δεξιοτήτων τους (σφαιρικά), καθώς και τη διαδρομή του μήλου μέσα στο χρόνο. Το σχέδιο εργασίας μας κράτησε γύρω στις 3 μέρες και εφαρμόστικε σε τάξη προνηπίων παιδικού σταθμού.

1.Ζήτησα από όλα τα παιδιά να φέρουν διάφορα είδη μήλων.

2.Τα παρατηρήσαμε σε φωτογραφίες και είπαμε αν τα έχουμε ξαναδεί ή γευτεί.

3.Συγκεντρώσαμε και μετρήσαμε όλα τα μήλα που έφεραν(κόκκινα, πράσινα-ξινόμηλα, κίτρινα-golden, φιρίκια)και τοποθετώντας δισκάκια στη σειρά, ένα-ένα παιδί πέρναγε και τοποθετούσε το μήλο που κράταγε στη σωστή ομάδα.

4.Κόψαμε στη μέση το μήλο και μιλήσαμε για το μισό και το ολόκληρο.

5.Παρατηρήσαμε το εσωτερικό του μήλου, το σχήμα του, τα κουκούτσια. Μετρήσαμε πόσα κουκούτσια έχει κάθε μήλο στο εσωτερικό του και τα φυλάξαμε για επόμενη δραστηριότητα.

6.Καθάρισα τη φλούδα και από τα 4 είδη που είχαμε και διαπιστώσαμε ότι το εξωτερικό χρώμα έφτανε μέχρι τη φλούδα. Μέσα τα μήλα ήταν όλα "άσπρα". Έκοψα όλα τα μήλα σε μικρά κυβάκια σε ομαδούλες με βάση το είδος και ένα-ένα τα δοκίμασαν. Ψήφισαν αυτό που τους άρεσε. Προστέθηκε μια κατηγορία ακόμα, διότι μερικά τα είχαμε βάλει στο φούρνο να ψηθούν κι εφόσον δεν είχαν ξαναδοκιμάσει το μήλο με αυτόν τον τρόπο ήταν και αυτό προς ψηφοφορία. Έτσι προέκυψε και ο τίτλος της σημερινής ανάρτησης. Ο Στέλιος το ονόμασε πολύ σωστά το γλυκόμηλο.

7.Βρήκαμε διαφορές και ομοιότητες:

α) Τα είδη των μήλων που είχαμε μπροστά μας διέφεραν εξωτερικά όσον αφορά το χρώμα και το μέγεθος.

β)Εσωτερικά ήταν όλα ίδια.

γ)Βρήκαν ότι και στη γεύση διέφεραν.

ΝΙΚΗΤΕΣ ΒΓΗΚΑΝ ΤΟ ΞΙΝΟΜΗΛΟ ΚΑΙ ΤΟ "ΓΛΥΚΟΜΗΛΟ"!!!!!

8.Κόψαμε το χάρτινο μήλο μας και κολλήσαμε το φύλλο του.

9.Με αφορμή τη διατροφική αξία του μήλου και την παρουσία του στην καθημερινή διατροφή μας, είπαμε την παροιμία: Ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα.

Δανείστηκα την ιδέα της Διονυσίας να φωτοτυπήσουμε την παροιμία και να κολλήσουμε επάνω της το μήλο που είχαμε νωρίτερα κόψει. Ευχαριστούμε Διονυσία για την πολύ καλή σου ιδέα και την πολύ καλή ευκαιρία να δούμε κάτι που μάθαμε αποτυπωμένο με γραπτό λόγο, μαζί με σύμβολα.(παραθέτω την φωτοτυπία χωρίς μήλο καθώς δεν σκέφτηκα να πάρω κάποιο έτοιμο από αυτά που ήδη είχαν φτιάξει τα παιδιά)

10.Δουλέψαμε το κάτω σε φύλλο εργασίας, καθώς έπρεπε να κυκλώσουν τα μήλα που είχαν πέσει κάτω.

11.Φτιάξαμε μηλόπιτα. Πρώτα "διάβασαν" τα υλικά της συνταγής.

Ένα ένα παιδί πέρναγε από το τραπέζι και ετοίμαζε και πρόσθετε από ένα υλικό με βάση τη συνταγή.

Οι υπόλοιποι μετρούσαν τις ποσότητες για να μην μπερδευτούμε. Με τη βοήθεια της κυρίας Σπυριδούλας ανοίξαμε το ζυμάρι, έβαλαν την τελευταία τους πινελιά(τα μήλα) και μέσα στο φούρνο.

12. Προέκυψε κι άλλη μία δραστηριότητα που δεν την είχα υπολογίσει. Με ρώτησαν σε πόση ώρα θα μπορούσαν να δοκιμάσουν από την πίτα που φτιάξαμε. Άρπαξα την ευκαιρία από τα μαλλιά και αρχίσαμε μια ολόκληρη συζήτηση για την ώρα, το ρολόι, τους δείκτες. Σημάδεψα τη θέση του δείκτη των λεπτών που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή και τη θέση που θα πήγαινε όταν θα είχε ετοιμαστεί η πίττα, Μάλιστα τους είπα ότι θα έπρεπε να είχαν το νου τους γιατί εγώ θα το ξεχνούσα. Όσο διαρκούσε η επόμενη δραστηριότητα, αρκετά παιδιά σχολίαζαν ότι έφυγε ο δείκτης από τη θέση του και πλησίαζε προς την πολυπόθητη θέση της ολοκλήρωσης. Δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκαν όλα με την γεύση της μηλόπιτας. Όμως το μεσημέρι στην αποχώρηση, με καμάρι οι μικροί μου Σεφ έλεγαν για τα μαγειρέματά τους στους δικούς τους ανθρώπους.

13.Παίξαμε ένα κινητικό παιχνίδι, όπου έπρεπε να ασκήσουν έλεγχο και να συντονίσουν τις κινήσεις τους. Χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Το κάθε παιδί των δύο ομάδων, έπρεπε να κουβαλήσει το μήλο στηριζόμενο ανάμεσα στο πηγούνι του και το λαιμό του, από τη μία άκρη της αίθουσας, έως την άλλη και ξανά πίσω, χωρίς να πιάσουν το μήλο και χωρίς να τους πέσει. Κανονικά, όταν έπεφτε το μήλο ενός παιδιού, το παιδί αυτό έπρεπε να ξαναπάει στην αρχή. Αποφάσισα όμως ότι ήταν πιο σωστό, την επόμενη φορά που θα επαναλάβουμε το παιχνίδι, και θα το κατέχουν καλύτερα, να είμαι πιο αυστηρή με την τήρηση των κανόνων. Γελάσαμε πολύ!

14.Μάθαμε και μερικά τραγουδάκια, όπως "το μήλο μου κόκκινο" και "στη μηλιά τη φορτωμένη"

15.Τελειώνοντας μιλήσαμε για το μήλο στην περίπτωση του Αδάμ και της Εύας και στην περίπτωση του Πάρη με το μήλο της Έριδας. Δείξαμε εικόνες.

 Και έτσι ολοκληρώθηκε το θέμα μας.