Μια προσωπική, γλυκιά αναδρομή

Το θέμα της σημερινής μου ανάρτησης είναι το πολυτιμότερο αγαθό που έχω! Τα παιδιά μου!

Όταν ο υπολογιστής είχε πάθει βλάβη και σκεφτόμουν τι αξίζει απ' όλα αυτά που είχα μέσα, το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν οι φωτογραφίες από τις διάφορες στιγμές της ζωής τους. Στην ανάρτηση αυτή δεν μπορώ να σας δείξω φωτογραφίες από τη μικρή τους ηλικία, γιατί δεν είχα ψηφιακή μηχανή.



Τα έβδομα γενέθλια της Μαριαλένας στον Ωρωπό



Η γιορτή της Μαριαλένας στο νηπιαγωγείο



Ελεύθερο μάθημα στο μπαλέτο



Η γιορτή του Γιάννη στο νηπιαγωγείο



Με τα ξαδέλφια τους στα Κύθηρα



Αβλέμονας Κυθήρων



Ο Θοδωρής χορεύοντας βαλς σε γιορτή του Δημοτικού



Με τη γιαγιά Ελένη στα Κύθηρα



Στην Παναγίτσα το Δεκαπενταύγουστο στα Κύθηρα



Άσχετο. Η κουζίνα μας στο παλιό μας σπίτι(εδώ έβγαζα φωτογραφία τη γυρλάντα που είχα φτιάξει)



Πήλιο



Σε θεατρική παράσταση στο Πνευματικό Κέντρο



Με τα καινούργια τους ποδήλατα



Στην αυλή του παλιού μας σπιτιού



Η Μαριαλένα έτοιμη για την παράσταση του μπαλέτου



Ο Θοδωρής σε έκθεση αυτοκινήτου

Ο Παππούς ο Γιάννης με τα εγγόνια του



Ο Θοδωρής έτοιμος για την προπόνηση



Ο Θοδωρής με τον έπαινο από τη μαθηματική εταιρία

Βλέποντας τις φωτογραφίες καταλαβαίνεις ότι περνάνε τα χρόνια, όλοι μας μεγαλώνουμε και τα παιδιά έχουν δρόμο μπροστά τους ακόμα. Χρειάζονται την συνεχή παρουσία μας, την καθοδήγησή μας, μα πιο πολύ την αγάπη μας! Υπάρχουν και θα υπάρχουν οι δύσκολες στιγμές. Ελπίζω να ξεπεράσουμε όλα τα εμπόδια που θα παρουσιαστούν στην πορεία.