Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Ο χαρταετός

Παίρνω φύλλο φύλλο και χαρτί
κι όση φαντασία έχω
χαρταετό φτιάχνω στη στιγμή
και στο λόφο πέρα τρέχω.



Ένα παιχνίδι σκαρφίστηκα και είπα να το ετοιμάσω γρήγορα γρήγορα να το έχω για αύριο που θα πάω στα παιδιά μου, που θέλουν συνεχώς να κάνουν κάτι, μια δουλίτσα βρε αδερφέ. Να σας πω αυτό και μπαίνω στο ψητό που λένε. Μια μέρα ο Γιωργάκης ήταν στην τουαλέτα. Με άκουσε που σαν την κλώσα τα καλούσα να γυρίσουν πίσω από την τουαλέτα και από το νερό κι ο Γιώργος τρέχοντας έλεγε στα άλλα παιδιά: "Ελάτε, ελάτε! Θα χάσουμε τη δουλειά μας!!!"
Λοιπόν. Το παιχνίδι με τον χαρταετό δεν έχει καμία σχέση με το πέταγμά του. Τον χρησιμοποίησα γιατί μου άρεσε το σχήμα του. Ο χαρταετός είναι ένα πολύγωνο και αποτελείτε από πολλά τρίγωνα. Πήρα ένα μεταλλικό πολυγωνικό κουτί από μπισκότα που δώρισε η Ελένη στον γιό μου (συγνώμη Γιάννη) και χρησιμοποίησα το καπάκι σαν βάση του. Έκοψα στο ίδιο σχήμα ένα χαρτόνι από δημητριακά και  το τοποθέτησα μέσα στο καπάκι. Χάραξα τις διαγώνιες και έγραψα σε κάθε τριγωνάκι από έναν αριθμό. Έξη στο σύνολο.

Έφτιαξα το ίδιο σχήμα στην άλλη πλευρά του κουτιού των δημητριακών και αφού το χάραξα , αυτή τη φορά έκοψα τα τρίγωνα που σχηματίστηκαν. Τα έβαψα με μία τεχνική που είδα σε ένα πολύ καλό μπλογκ που λέγεται "Νηπιαγωγάκια". Πήρα κηρομπογιές, τις έκαψα στην άκρη με την φλόγα από ένα ρεσό και αποτύπωσα το λιωμένο κερί σε όλη την επιφάνεια του κάθε τριγώνου(πολλέςφορές).

Με αυτόν τον τρόπο έγινε πιο κρουστό το χαρτονάκι και το χρώμα είναι πιο έντονο. Στη συνέχεια πήρα τα πλαϊνά χαρτονάκια του κουτιού κι έκανα τρία καρτελάκια. Αποτύπωσα από μία φορά το κάθε χρώμα που χρησιμοποίησα και δίπλα σε κάθε χρώμα έγραψα με μαρκαδόρο έναν αριθμό από το 1-6. Τα δύο ήταν πανομοιότυπα απλά με άλλη σειρά. Στο τρίτο καρτελάκι όμως είπα να τους μπερδέψω λίγο. Κι έτσι δίπλα στα χρώματα έγραψα ανακατεμένους τους αριθμούς.

 Το παιχνίδι κατά κύριο λόγο παίζεται ατομικά. Με κάποια παραλλαγή όμως θα μπορούσαν να παίξουν δύο παιδιά μαζί. Θα μπει στο ράφι με τα επιτραπέζια. Ελπίζω να διασκεδάσουν και τα δικά μου τα παιδιά και τα δικά σας.

9 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφο το υλικό σας Νικολέττα μου!!!!. Το παίξιμο πως το κάνετε;;;;Χρησιμοποιείτε ζάρι;;;Ή τους λες εσύ τον αριθμό και το χρώμα;;.Η τεχνική με τα κεριά δεν λαδίζει;;;Δεν την εχω κάνει σε υλικό για συχνή χρήση και θα ήθελα να μάθω.Σε ευχαριστούμε για την ωρραία ιδέα.αααα έχεις και επαλήθευση......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η υφή της κάθε καρτέλας είναι πάρα πολύ καλή. Ούτε λαδώνει ούτε κάτι άλλο. Το κάθε τριγωνάκι γίνεται πιο βαρύ και το χειρίζεσαι με μεγαλύτερη ευκολία. Για το ατομικό παιχνίδι δεν χρειάζεσαι ζάρι. Έτσι όπως καθόμασταν σε κύκλο, τα παιδιά που παρακολουθούσαν(και ήξεραν τους αριθμούς)έλεγαν τους αριθμούς. Ή το ίδιο ενώ έπαιζε. Αλλιώς τους έλεγα εγώ. Αν παίξουν δύο παιδιά, θα αφήσω τη φαντασία σας να σκεφτεί τον τρόπο, γιατί είναι αλήθεια δεν έχω φτάσει σε αυτό το σημείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ καλό το παιχνιδάκι σου, χαίρομαι ιδιαίτερα που χρησιμοποίησες και την τεχνική που κάναμε κι εμείς στο σχολείο!!!Έτσι είναι, όταν δεν έχουμε λεφτά να ενισχύσουμε το σχολείο με υλικό, το φτιάχνουμε μόνες μας και έχει και μεγαλύτερη αξία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ηρώ μου, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ που επισκέφτηκες τη σελίδα μου. Πραγματικά έχω δει φανταστικές δραστηριότητες και ιδέες στο μπλογκ σου και γι' αυτό το πρότεινα και στο κείμενο για να σε επισκεφτούν κι άλλοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ενα μεγαλο μπραβο στους εκπαιδευτικους

    ΑπάντησηΔιαγραφή