Πορτοκάλι, πορτοκαλάκι!!!

Το δεύτερο μέρος των φθινοπωρινών φρούτων ολοκληρώθηκε και έτσι  σας παρουσιάζω …..ΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ.

Οι στόχοι μας και αυτή τη φορά είναι διατροφικοί. Το πρόγραμμα που  αναπτύχτηκε, αποσκοπούσε επισης στην εκμάθηση αυτού του φθινοπωρινού φρούτου με την απόκτηση γνώσεων γύρω από αυτό. Θέλω να κατανοήσουν τη μεγάλη διατροφική αξία του. Να γνωρίσουμε με ποιους άλλους τρόπους μπορεί να καταναλωθεί το πορτοκάλι. Να αναπτύξουν δεξιότητες. Και αρχίζουμε!!!!!

Ζητήσαμε από την προηγούμενη μέρα με έναν ποιητικό τρόπο να μας φέρουν πορτοκάλια.

Αφού μιλήσαμε γι’ αυτά, για το χρώμα τους, για το σχήμα τους, το μυρίσαμε και παρατηρήσαμε φωτογραφίες, πέρασε ένα-ένα παιδί από το τραπέζι με τον αποχυμωτή όπου έστυψαν την πορτοκαλάδα που ήπιαν. Εκεί κατανόησαν καλύτερα την έννοια του μισού. Παρατήρησαν ότι το πορτοκάλι αποτελείται από χυμό, καθώς το εσωτερικό του "άδειαζε" όταν το έστυβαν. Παρατήρησαν ότι έχει άσπρα κουκούτσια.

Εκείνη την ημέρα βλέποντας τα παιδιά τον αποχυμωτή , ξεκίνησαν μια κουβέντα γύρω από το όνομα της συσκευής. Είπαν λοιπόν ότι είναι λεμονοστύφτης. Ο Στέλιος όμως βρήκε μια άλλη λέξη. Πορτοκαλοστύφτης. Και έτσι αρχίσαμε ένα παιχνίδι με τις σύνθετες λέξεις: Πορτοκαλόπιτα(πορτοκάλι και πίτα), πορτοκαλόφλουδα(πορτοκάλι και φλούδα) και άλλες σύνθετες που δεν έχουν σχέση με το πορτοκάλι.

Σε κάποια άλλη στιγμή, δοκίμασαν με το κουλουράκι τους μαρμελάδα πορτοκάλι. Σε άλλους  άρεσε και άλλους όχι.

Είπαμε την γνωστή παροιμία: Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια. Εξήγησα τι σημαίνει και την αποτυπώσαμε σε χαρτί Α4 όπως κάναμε και με το μήλο.

Κάναμε και ένα φύλλο εργασίας:Γεμάτο, άδειο.

Όταν θα εκτυπώσετε το φύλλο εργασίας και στη συνέχεια το βγάλετε φωτοτυπίες το βαμμένο ποτήρι, θα φαίνεται σαν να είναι γεμάτο. Το χρώμα θα είναι γκρι.

Όσο κι αν έψαξα, τραγούδι με το πορτοκάλι δεν βρήκα. Δεν με στεναχώρησε καθόλου. Σε συνεργασία με την συνάδελφό μου, φτιάξαμε ένα τραγούδι χρησιμοποιώντας το σκοπό του πολύ γνωστού σε όλους τραγουδιού « Το πετεινάρι» του Γιώργου Κατσαρού.

Το πορτοκάλι

Πορτοκάλι ζουμερό

Είσαι πολύ νόστιμο

Έχεις μέσα βιταμίνες

Διώχνεις όλες τις τοξίνες

Είσαι αψίδα για το αίμα

Στα μικρόβια βάζεις τέρμα

Πρέπει αμέσως να το πιείς

άμα θες να γιατρευτείς.

Πορτοκάλι, πορτοκαλάκι

Το δικό μου το φρουτάκι

Που σε στύβω και σε πίνω

Κάθε μέρα το πρωί

Πόρτο, πόρτο, πόρτο πορτοκάλι.

Διαβάσαμε μια ιστορία για το πορτοκάλι.

Το πορτοκάλι και μια ηλιαχτίδα (Μάνος Κοντολέων)

'Ηταν κάποτε μια μικρή ηλιαχτίδα. Μικρή, μα πολυταξιδεμένη. Και πού δεν είχε πάει! Είχε ταξιδέψει μέχρι τα πιο μακρινά αστέρια. Είχε διασχίσει το διάστημα σκαρφαλωμένη πάνω σε βιαστικούς γαλαξίες. Μα πάντα γυρνούσε πίσω. Στη ζεστή αγκαλιά του ήλιου. Ώσπου μια μέρα αποφάσισε να έρθει στη Γη. Και ήρθε. Έπαιξε με τα κύματα. Κρύφτηκε μέσα στα σκοτεινά φυλλώματα των δέντρων. Δροσίστηκε στα νερά των ποταμών. Κουβέντιασε, καθισμένη πάνω στα πέταλα μιας μαργαρίτας, με τις μέλισσες και τις πεταλούδες. Ακούμπησε πάνω στις φτερούγες ενός αηδονιού και τραγούδησε μαζί του.
Και οι μέρες περνούσαν." Πότε θα γυρίσεις πίσω; " τη ρωτούσε ο ήλιος. " Αχ , είναι όμορφη η γη!", του απαντούσε εκείνη. " Άσε με να μείνω για πάντα!" Ο ήλιος δεν της το χάλασε το χατίρι. " Μείνε!" της είπε. Κι η ηλιαχτίδα, χαρούμενη, άρχισε να ψάχνει να βρει το πού θα έστηνε το νέο σπιτικό της. Έψαξε εκεί που φυτρώνουν τα λουλούδια. Κι εκεί που υψώνονται τα πεύκα. Εκεί που κοιμούνται τα ελάφια. Εκεί που ξεδιψούνε τα πουλιά. Παντού ήταν όμορφα! Ποιο μέρος να πρωτοδιαλέξει; Ώσπου μια μέρα συνάντησε ένα δέντρο. Μικρό ήταν. Μα είχε καταπράσινα φύλλα, με όμορφη μυρωδιά. Είχε και κάτι ολοστρόγγυλους καρπούς, που κρεμόντουσαν από τα κλαδιά του. Κάτω από τη φλούδα τους - κι αυτή μυρωδάτη ήταν -η ηλιαχτίδα άκουσε τους χυμούς να την προσκαλούνε: "Σ' εμάς μείνε!" είπαν. "Σ' αυτό το πορτοκάλι". Κι έτσι έκανε. Από τότε είναι που το πορτοκάλι έχει αυτό το λαμπερό χρώμα. Όταν το πιάνεις στα χέρια σου, λες και κρατάς τον ήλιο. Ίδια μ' αυτόν λάμπει.

Μετά από την ανάγνωση της ιστορία, συζητήσαμε και είπαμε αν θα μπορούσαμε να φτιάξουμε μια παρόμοια με ένα άλλο φρούτο. Τελικά η ιστορία που φτιάξαμε, μίλαγε για το μήλο. (Μιας και είχαμε ασχοληθεί πρόσφατα).

 

Στο σχέδιο δράσης που οργανώσαμε, υπάρχει άλλος ένας στόχος που θα καλύψουμε. Έχει σχέση με το πορτοκαλί χρώμα. Θα προσπαθήσουμε να το αναπαράγουμε με το να συνδυάσουμε το κόκκινο με το κίτρινο, θα πειραματιστούμε καθώς θα παγώσουμε τα δύο συγκεκριμένα χρώματα και όταν θα τα βγάλουμε από την κατάψυξη, θα τα παρατηρήσουμε καθώς θα λιώνουν και θα αναμιγνύονται τα χρώματα μεταξύ τους.

Την ημέρα που τους ζητήσαμε να φέρουν πορτοκάλια, έφεραν μαζί και από ένα πορτοκαλί αντικείμενο. Τα χρησιμοποιήσαμε με διάφορους τρόπους. Πρώτα παίξαμε ένα παιχνίδι. Βάλαμε όλα τα πορτοκαλί αντικείμενα μέσα σε μια σακούλα, μαζί με άλλα που είχαν διάφορα χρώματα. Στη συνέχεια καθίσαμε κάτω σε κύκλο και ένα-ένα παιδί χωρίς να κοιτάει έπαιρνε κάτι από την σακούλα. Αν αυτό που έπιανε ήταν πορτοκαλί χτύπαγε χαρούμενα ένα μουσικό όργανο. Αν όχι, πήγαινε απλά στη θέση του κρατώντας το. Στο τέλος τα παιδιά με τα πορτοκαλί αντικείμενα σηκώθηκαν και έκαναν παρέλαση γύρω από τα παιδιά που είχαν χάσει.

Κάποια άλλη στιγμή, τα πήραμε και τα κολλήσαμε πάνω σε ένα χαρτόνι κομμένο σε σχήμα πορτοκαλιού. Το πορτοκάλι μας ήταν μοναδικό. Μια πορτοκαλί πεταλούδα πέρναγε από κει και αποφάσισε να κάτσει επάνω του.

Παίξαμε το κινητικό παιχνίδι που είχαμε παίξει και την προηγούμενη φορά με το μήλο. Αυτή τη φορά τους ήταν πιο εύκολο να μεταφέρουν το πορτοκάλι με το λαιμό τους, χωρίς να τους πέσει.  

Και έτσι κάπως έκλεισε το θέμα αυτό!!!!!!!